Here we are, 20 kilometers away from Whistler in British Colombia, Canada and my odometer jumps from 29.999 to 30.000 kilometers! It took us a while and we (I for that matter) are certainly not the fastest cyclists, but we definitaly enjoyed every meter of it. My heart jumps up too; full of pride and then instantly a more dark feeling emerges; the end of THIS journey is getting closer and closer…
After leaving Quesnel we changed plans again and decided to make another loop. Everything to postpone the inevitable! The Kettle Valley Rail Trail (KVR) actually sounds tempting; not too hard, offroad and no traffic at all! Around us the mountains are resembling colorful red and yellow paintings and with a sunny blue sky and frosty nights it seems like a nice indian summer.
To actually reach the KVR we must climb almost 1000 steep meters to reach the Myra Canyon just outside Kelowna. Cars with bicycles keep passing us and the people inside give us the thumbs up. They take the easy way up to reach the Myra Canyon! It takes us about three hours on the unpaved track and then it’s time to relax on the flat trail of the former train tracks. The Myra canyon is quite stunning with no less than 18 trestles to cross!
After Princeton we decide to go North again to enter Vancouver through Whistler; another couple of days to extend our travels! We pass logging towns and climb 15% hills outside of Lillooet on narrow highway 99. We camp on deserted recreation sites and make fires to keep us warm. I’m reading Rob Lilwall’s Cycling home from Siberia and new inspirations and ideas are starting to brew in my mind.
Mixed feelings
Lately I’ve been feeling very restless; I don’t want this amazing adventure to end and then again I would love to see my close friends and family again. But I’m afraid that the euphoria of the latter will not last longer than a couple of days. I need something to look forward to again, I need something to set my sails to, I just need another long distance adventure at the horizon to give the next couple of years working a purpose.
More than 30.000 kilometers and just two more days to reach Vancouver; where we end our bicycle tour across the Americas. What’s next? Does it end here? NO! Bicycle touring is part of our lifes, it’s in our soul. Deeply embedded and the bug is here to stay, I mean we are the Bicycle Junkies! Bikepacking; bicycle touring holidays; bicycle events; micro adventures and if it was for me; for sure another long distance tour across Asia! But, not so fast. We have a couple of weeks to spend in the Vancouver area before we find our way back to Europe and cycle back to the Netherlands. So, stay with us if you love bicycle touring as much as we do!
PS: Sorry for our naked and white asses… it was Elmar’s idea! Really!
24 comments
Just stumbled across your site – what a cool adventure. What a stunning time of year to see that part of the world. Sorry we missed you in the US (Christine and I just rode a tandem from LA – NYC). Safe travels as you head onwards. Rob
Als ik de rode afdrukken op jullie billen zie, dan hebben jullie toch echt de verkeerde zadels….. 🙂
Na alle prachtige foto’s vind ik dit een dieptepunt. Hadden jullie niet iets anders kunnen bedenken om deze mijlpaal te visualiseren?
Hallo Junkie
Het was alweer een prachtige ervaring mooie foto,s en een heel mooie tour.
Met die prachtige herfstkleuren.
En Frank van de Waert.
Ziet de lol er van in wij vinden die blote billen juist leuk.
Is toch een geintje.
Ja Ellen en Elmar wat een tweeslachtig gevoel ontstaat er na zolang onderweg te zijn. Voor mij als volger zal ik de verhalen en prachtige foto’s missen. Dus junkies verzin wat. Trouwens wat een mooie kleurschakeringen hebben jullie weer vast weten te leggen. Er was ook hout genoeg om jullie kampvuur gaande te houden. Groetje’s Wim
Heb het op afstand steeds gevolgd. Prachtige foto’s (nu ook weer met die Van Gogh-verfkleuren in die bomen), rake verslagen. Ik hoop dat jullie in Nederland nog tijd vinden om een presentatie van de highlights te geven!
Wat een intens gevoel lijkt me dat inderdaad: zo lang op weg en dan het onvermijdelijke einde. Waar gaat de eerste gedachten over Azie heen? Over de steppen van Mongolie? Of de bossen van Siberie?
prachtige tour,foto’s en een geweldige prestatie 30.000 km fietsen. wij (rita en ik) hebben jullie gevolgd vanaf zuid-amerika. We zijn zelf ook enthousiaste fietsers maar al te ver op leefdtijd om zoiets als jullie te kunnen doen. Ga door!!! We wensen jullie nog heel veel fietsplezier in de toekomst!!
Een felicitatie en groeten van Jan en Rita Verhagen-Besseling.
A photo of the hind end to (almost) signify the end of this journey. I like your drollenvanger. 😀
See you soon in Vancouver.
Hi Rob, thanks for your comment and indeed sorry we missed you! Happy travels and keep pedaling!
Hi Frank, beetje gek doen. Is toch niets mis mee?
Inderdaad ma, zo is het! 🙂 Prachtige billen voor 40/41-jarigen! 🙂
Hi Wim, we blijven lekker fietsen hoor. Vakanties, weekendjes weg, bikepacken etc. tot wie weet weer een langere tocht. Voorheen schreven we ook blogs over onze avonturen en dat blijven we gewoon doen. Plus, nu hebben we zoveel ervaring, ook dat gaan we delen.
Hi Willem, dankjewel voor je bericht. Het zou inderdaad leuk zijn om een presentatie te geven, maar lastig om 2 jaar highlights in eentje te proppen! 😉
Poeh, Mongolie staat hoog op onze lijst, maar Siberië spreekt ook wel tot de verbeelding! Daar gaan we ons de komende tijd in verdiepen, eerst wek zoeken en geld verdienen!
🙂 Hahaha!
It’s not over yet! We are gonna bother you for a while! 🙂 X
hoi Ellen en Elmar wat een prachtig verhaal weer heeft er van genoten en ook de foto,s . en dat er een voor een presentatie vroeg nou dan ben je ff bezig hé om alle foto,s op dvd en papier te krijgen maar daar moet je dan ook weer tijd voor hebben, ik wens je nog veel plezier daar gr jan
Ook ik zie op tegen het eind van jullie reis: een (voorlopig) eind van prachtige verhalen en foto’s! Het is net als bij het lezen van een mooi boek: je wil blijven lezen, maar eigenlijk ook weer niet omdat die laatste bladzijde steeds sneller nadert. Ik snap jullie wel. Maak nog maar wat ommetjes.
Ik kan me trouwens niet voorstellen dat jullie geen lezingen zullen geven. [b]Ik wil jullie hoe dan ook boeken![/b]
Neem dan de oude fiets maar mee. Zag m op de Bike-motion bij Santos. Wilde hier een foto er van plaatsen, maar dat kan niet.
Geniet!!
Hetty Luppes
zal jullie missen. Ik hoop dat jullie lezingen gaan geven. Zal er zeker bij zijn. Ben de afgelopen tijd stinkend jaloers geweest op jullie. Heerlijk samen op pad 30.000 km. Heb verleden jaar 4 maand in zuid Amerika gefietst, de Andes Trail, maar dat is niets vergeleken met wat jullie doen en samen. Heb mijn vrouw wel erg gemist.
Hartelijke groeten van een stille volger, Jan Willem
Ha ha, leuk die foto! Wat zal ik jullie verhalen missen! Ik volg jullie op de …..voet
Met heel heel veel plezier jullie gevolgd!
Prachtige billen allebei!
Liefs, Marjan
Mooi om jullie gevolgd te hebben.. inspiratie zeker. Dat het roer hier ook ns om gaat; wellicht.
Succes met het naar Nederland komen, dat lijkt me zwaarder dan de hoogste en moeilijkste trail..!
Groetjes, Yvon
Hi Hetty,
Het is een boek met een open eind, of met een deel twee in de planning! We blijven fietsen en erover schrijven! En als alles een beetje gesettled is, komt er vast een lezing. 😉
Jan Willem, we blijven fietsen, schrijven en foto’s posten hoor! Wil je vrouw niet mee met een volgende trip? Dat zou helemaal mooi zijn!
Thanks Marjan! 😉
Yvon, ik zeg ‘doen’! Het was de beste beslissing ooit! En inderdaad de terugkomst zie ik meer tegenop dan dit hele avontuur… 😉 Daarom dromen we alweer van nieuwe plannen!